کد مطلب:36422 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:719
یك انقلابی، باید قادر به تحمل دشوارترین شرایط مبارزه باشد. در میان انقلابیون باید روح برادری، احترام به مقررات و فضایل انسانی حاكم باشد. همچنین باید از وظایفی كه بر عهده ی اوست آگاهی كامل داشته باشد. اما درباره ی فعالیت زیرزمینی: از این فعالیت هیچكس غیر از انقلابیون نباید بوئی ببرد. بنابر همین قاعده آنها در ظاهر و در نظر دیگران افراد پراكنده ای هستند، اما در واقع رابطه ی آنها از برادری هم [صفحه 46] عمیق تر است. امام علی (ع) به مردی به نام «نوف شامی» چنین می گوید: شیعتی- یانوف- الذبل الشفاه، الخمص البطون، رهبان فی اللیل، اسد فی النهار. اذا جنهم اللیل ازروا علی الاوساط، و ارتدوا علی الاطراف، و حضوا الاقدام، و افترشوا الجباه، و اذا... «ای نوف! شیعه ی من لبانشان خشك و شكمهایشان (از زهد) به پشت چسبیده است. شامگاهان راهبند و به هنگام روز (در نبرد با دشمن) شیر ژیانند. شبها از جمع دور می شوند و گوشه می گیرند و پای برهنه می كنند و پیشانی به خاك می سایند. و روزها بردبارند (همه دشواریهای مبارزه را تحمل می كنند) و (به وظایف خویش) آگاهند، نیكرفتار و پرهیزكارند. زمین را چون فرشی گرامی می دارند و آب را گوارا. و قرآن شعار ایشان است. (و در شرایط مبارزه ی مخفیانه) به هنگام دیدار آشنا نمی نمایند و در وقت غیبت ناپدید نمی شوند. مومنان را بزرگ می دارند و از گناهكاران دوری می جویند. از آنان بدی به كسی نمی رسد (زیرا به چیزی طمع نبسته اند)، دلهایشان (از بار رنج مردمان) غمگین، نیازهایشان (به خاطر آسان گیری) اندك است. روحشان پاك است (و به شهوتها میدان نمی دهند) بدنهایشان جداگانه (و به ظاهر پراكنده اند) اما دلهایشان یگانه است (چرا كه به خاطر آرمان یگانه ای می رزمند.) ای نوف! به خدا سوگند كه شیعه ی من چنین كسانی هستند!»[1]. [صفحه 47]
فرد انقلابی به هنگام برنامه ریزی برای انقلاب، باید به حد اعلا زاهد باشد. این صفت، مهارت رزمی او را بالا می برد، و پایداری و مقاومت او را بیشتر می كند و اهرمی است كه وی را در انجام دادن مسئولیت هایش یاری می دهد.
صفحه 46، 47.